Recensie: Struikmeisje

Thematitel van de Kinderboekenweek 2024
Auteur: Tineke Honingh
Omslagontwerp: bij Barbara
Uitgeverij: Van Goor
Nederlandse uitgave: 2023
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 233
Genre: psychologisch verhaal
Thema: autisme, anders zijn
Leeftijd: 9+
ISBN: 9789000373611

Het boek start met een plattegrond van het vakantiepark De Vliegenzwam. Ieder hoofdstuk heeft als titel de naam van Erie of Bas. Zo weet je meteen vanuit welk perspectief je het hoofdstuk moet lezen. Bas is een week met zijn vader op vakantie in een huisje. Erie woont met haar moeder en zus Billie in een huisje. Ze gaat niet meer naar school en is onder behandeling van een psycholoog die haar onderzocht heeft. De uitslag van het onderzoek durft Erie niet te lezen en hangt in een witte envelop aan haar prikbord. Ze vermaakt zich de hele dag door in de struiken te liggen en mensen te observeren, soep te koken en een babydas te verzorgen. Het moet iedere dag hetzelfde zijn zodat er geen paniek ontstaat. En dan ontmoet ze Bas. Hij zit in een rolstoel en wil eigenlijk helemaal niet in het park zijn. Erie vertelt niet meteen over haar stoornis maar gaandeweg gaat ze Bas meer vertrouwen en vertelt ze meer. Zal Erie haar stoornis kunnen accepteren en meer onder de mensen kunnen zijn?

Toen ik begon met lezen was ik meteen geboeid en heb het boek in een ruk uitgelezen. De hoofdstukken zijn kort en je voelt zo goed hoe Erie en Bas zich voelen. Je krijgt tijdens het lezen de gedachten van beide personen mee. 

'Een stoornis?' Hij vroeg het voorzichtig.
Hoe ging ik het uitleggen? Zou ik een makkelijk antwoord kiezen of een eerlijk? Ik besloot maar gewoon te vertellen hoe het voelde. 'Een vol klaslokaal kan de hel zijn. In groep acht kon ik nog gewoon een koptelefoon opzetten, dan zat ik altijd op dezelfde plek en werkte ik met dezelfde kinderen, of alleen. Dat mocht. Maar nu heb je elk uur een andere leraar met andere regels. Elke keer een ander groepje, niemand neemt het onderwerp serieus. School is zo....vól.'

Je voelt de wanhoop van Erie. Ze durft de brief niet te openen, bang voor de uitslag. Door Bas blijft ze niet 'hangen' in haar wereld. Bas neemt alle tijd voor haar. Eerst om zijn tijd te doden, maar langzaamaan gaat hij Erie ook waarderen en probeert hij haar te helpen. 
Bas zit in een rolstoel en je merkt dat hij het gewend is om moeilijke dingen niet uit de weg te gaan maar te zoeken naar oplossingen. Hij leert van Erie dat je beter moet kijken naar de wereld. 
Kinderen die autistisch zijn, zullen zich zeker herkennen in dit verhaal. Ik kan mij ook voorstellen dat autistische kinderen zouden willen dat er meer kinderen dit boek gaan lezen zodat iedereen begrijpt dat iedereen de wereld anders ervaart en we gewoon rekening met elkaar moeten houden.

Een mooie quote uit het boek: 
Er komt een dag dat je je niet anders voelt. Dat je kunt zeggen wat er in je opkomt. Je zal het eerst niet meteen merken, maar als je terugkijkt, weet je het. 

Een aanrader voor iedere bibliotheek en zeer passend bij het thema van de Kinderboekenweek 2024 Lekker eigenwijs. 
Wil je het boek aanschaffen? Klik hier